تشخیص هندوانه و طالبی رسیده

برای تشخیص دادن طالبی و هندوانه رسیده از نارس راه هایی ساده اما بسیار ظریف وجود دارد. البته دفراموش نشود در دسته بندی گیاه شناسی، بطور کلی گیاهانی که از محصولات آنها به مدت چند سال متوالی استفاده می شود با عنوان میوه و از گیاهانی که برای استفاده از بخش خوراکی آن مجبور به کشت هر ساله آنها هستیم، تحت عنوان سبزی جات یاد می شود. بنابراین اینجا منظور ما از کلمه میوه، سبزیجاتی است که بخش خوراکی آنها میوه آنهاست مثل هندوانه، خربزه، طالبلی و .

میوه ‏ها را معمولا باید رسیده و بیشتر سبزیجات را نارس مصرف کرد.
طالبی

برای تشخیص طالبی رسیده به 4 عامل توجه کنید:
معاینه کنید! رنگ پوست طالبی باید زرد مایل به سبز یا زرد کرم رنگ باشد نه سبز!
تکان دهید! اگر طالبی کاملا رسیده باشد با تکان دادن آن می‏توانید مثل یک قلک صدای تخم‏هایش را در داخل آن بشنوید.
بو کنید! باید بوی خوشی از آن به مشام برسد.
لمس کنید! سرطالبی که به ناف مشهور است باید نرم ‏باشد. اگر همه قسمت‏های طالبی نرم باشد، احتمالا بیش از حد رسیده و گازدار است.

هندوانه
برای تشخیص هندوانه رسیده می‏توان به آزمایش‏های زیر دست زد:

وزن کنید! هرچه هندوانه نسبت به جثه‏اش سبک‏تر باشد، تردتر و رسیده‏تر است مشروط بر این که پوک نباشد.
فشار دهید! اگر هندوانه رسیده را در میان دو دست خود قرار داده و فشار دهید قرچی صدا خواهد داد. البته این یک اصل کلی نیست.
تلنگر بزنید! با انگشت بزنید و گوش کنید. اگر صدای شبیه «پینک» با آهنگ زیر و بلند شنیدید هندوانه هنوز نرسیده است. ولی اگر صدایی شبیه «پانک» با آهنگ بم و آهسته شنیدید هندوانه رسیده و قابل خوردن است. برخی نیز این صدا را به گونه‏ای دیگر تشریح می‏کنند و می‏گویند اگر صدایی که شنیدید صفر بود هندوانه نرسیده ولی اگر صدایی عمیق و رسا شنیدید که در داخل هندوانه پیچیده و انعکاس یافت هندوانه‏اش حرف ندارد.